Hondenetiquette
#eigenverhaal
Vorige keer heb ik het in de blog over hondenetiquette vooral gehad over de aangelijnde hond. Maar ja er zijn natuurlijk nog veel meer ongeschreven en geschreven regeltjes.
Ik ga hem vandaag eens omdraaien. Vaak krijg ik de vraag/klacht hoe het toch komt dat honden op steeds plekken niet meer welkom zijn. Of dat ze op veel plekken alleen maar aangelijnd mee mogen. Ik denk dat ik daar heel kort over kan zijn, dit hebben wij voor een groot deel aan onszelf te danken. Nu zal je misschien denken ho is een even, ik heb niets gedaan. Het is natuurlijk ook wel even alles over 1 kam scheren, maar kijk dan vooral eens om je heen.
Hondenpoep
Mijn ouders wonen in Noord-Holland, als ik daar met mijn jongens heen ga gaan wij graag naar het strand. Natuurlijk neem ik graag de honden mee dus altijd even goed kijken waar we heen kunnen. Vanuit de parkeerplaats lopen we dan een stukje naar het strand waar bij de strandopgang een fijne strandtent zit met een heerlijk terras. Mij vallen dan direct een aantal dingen op. Daadwerkelijk overal ligt hondenpoep, naast het pad, op het pad, voor de ingang van de strandtent, midden op het strand. Als ik als hondenliefhebber daar al jeuk van krijg, hoe moet iemand die niet van honden houdt er naar kijken dan.
Ballen om je oren
Er wordt op het strand naar hartelust gegooid met balletjes, frisbees of wat er dan ook maar wat snelheid maakt. Als jij dat graag wilt gooien helemaal prima, maar moet dat nou precies richting dat ene kindje wat een prachtig zandkasteel aan het bouwen was? Jouw hond raakt het kindje inderdaad niet maar vaders moest wel weer even zijn hart terug op zijn plek zetten.
Ieuw… zand
Bij prachtig weer ligt graag half Nederland te bakken aan de kust, mooi alle handdoekjes zandvrij in een rijtje naast elkaar. Komt er ineens een hond vanaf de duinen over alle handdoeken die hij tegenkomt rennen zodat hij even een duikje kan nemen. Is toch niet leuk?
De witte broek
En ja hoor de beroemde witte broek loopt ook op het strand en dan zul je altijd zien dat daar een hond tegenop springt. “Ja hij vindt mensen zo leuk!” Dat is leuk, maar die mevrouw in die witte broek vindt hem helemaal niet leuk nu haar broek nat en vies is. En nee dat moet die mevrouw niet doen besluiten om maar niet naar het strand te omdat dit kan gebeuren. Er zijn gewoon mensen die honden niet zo leuk als ons vinden of misschien zelfs wel bang zijn of slecht ter been.
Hij wil wel een koekje
Zelf heb ik bijna altijd een beloningstasje bij me met voertjes voor mijn eigen honden, jaja mijn eigen. Er wil nog wel eens een lifter met mij mee gaan, zijnde een hond die de koekjes heeft geroken en ongegeneerd met zijn kop in het tasje duikt met zijn poten strak om mijn bovenbeen heen geklemd. “Hij wil wel een koekje!”, hoor ik dan iemand roepen. Serieus?
En dan nog even naar het terras
Om de strandwandeling af te sluiten gaan we nog even naar het terras, mijn honden zitten in een hoekje of onder tafel. Ik kies de tafel uit waar we het minst opvallen. Maar dan zie ik dat meerdere keren de serveerster over de riem van een hond of een hond struikelt die midden in het looppad staat. Een hond die net heerlijk heeft gezwommen, zichzelf even gepaneerd heeft in het zand en zich op het terras naast mensen die een overheerlijk bitterballetje verorberen even uitgebreid gaat uitschudden. Om het nog maar niet over het hondje op schoot bij oma te hebben die naar alles blaft wat voorbij komt.
Het verschil zit in de kleine dingen
Als we dit zo lezen kunnen we er dan in komen dat er soms wat mensen zijn die het niet zo prettig vinden dat er honden zijn op het plekje waar ze zo graag willen recreëren? Waarom doen we dan niet iets meer ons best om zo min mogelijk overlast te creëren?
Het zijn kleine dingen die het verschil kunnen maken, maar dan moeten wij als hondenliefhebbers wel allemaal het verschil willen maken.
Ruim de hondenpoep gewoon netjes op. Het wild mag in hun leefgebied leven zonder opgejaagd te worden. Laat de mountainbikers niet de haas voor jouw hond zijn. De ruiters mogen op hun paard blijven zitten. De kindjes in de buggy mogen zelf hun krentenbolletje opeten. De witte broeken mogen wit blijven, ook al heb ik geen idee hoe je dat doet.
En ja, andere partijen doen ook dingen waar wij als hondeneigenaar niet blij van worden, maar altijd naar een ander kijken lost het niet op.
Hoe was het ook alweer? Een betere wereld begint bij jezelf? Toch?!
Laten we de omgeving weer meekrijgen dat honden prima passen in de samenleving, dat als we welkom zijn we ons gewoon netjes aan de regels houden.