Ik zie, ik zie wat jij niet ziet

#eigenverhaal

Het verhaal van Dax

Veel mensen weten het verhaal van Dax, maar in een notendop zal ik het even vertellen.
Dax is mijn reu van 9 jaar oud, heeft rugklachten en vooral last van allergieën. Nu kennen we vaak wel de algemene symptomen bij een allergie. We zien vaak jeuk, zichtbare kale en/of geïrriteerde plekken, ontstoken oren, etc.
Bij Dax uit het zich vooral in ontstekingen die van binnenuit komen. Een voetzooltje wordt ineens wat dikker en warmer, en 2 dagen later scheurt een abces de volledige voetzool open. Lippen scheuren soms tot een centimeter diep in en raken dan ontstoken.

De schijn bedriegt

Vaak als mensen Dax zien, zien ze een hond die goed in zijn vacht zit, met een mooie glans en zonder zichtbare beschadigingen.
In Maarsbergen staat hij vaak met glunderende oogjes achter het hekje, vol verwachting voor een aai over zijn bol of een koekje.
Als ik Dax werk aanbied, zal hij ook altijd vol enthousiasme aan de slag gaan; hij speurt als een tierelier en is dan een vrolijk en energiek hondje. Laat ik hem los bij water, dan scheurt hij erlangs, zwemt als een gek, en blaft alles bij elkaar.

Wat mensen niet zien

Wat mensen echter niet zien, is de onderkant van zijn lijf. Daar zie je open plekken in zijn liezen, oksels, lippen en poten. Onderop zitten ontstekingen waar je U tegen zegt.
Wat mensen ook niet zien, is hoe Dax instort zodra hij thuiskomt: met moeite kan hij nog even naar buiten om te plassen. Hij kan zelfs uitvallen naar mijn andere hond, omdat aanraking teveel pijn doet. En dan hebben we het nog niet eens over de bak vol dagelijkse pillen die hij moet innemen.

Lichamelijke klachten en gedragssignalen

Als er lichamelijk iets aan de hand is met onze honden, en dat is zichtbaar, dan zien we het meestal wel. Maar er zijn ook veel gevallen waarin afwijkingen niet duidelijk waarneembaar zijn, zoals een bultje dat je alleen kunt voelen. Wat vaak over het hoofd wordt gezien, is een verandering in gedrag.
Gedragsveranderingen kunnen in veel vormen zichtbaar worden wanneer een hond zich niet goed voelt. Denk hierbij aan agressie, hyperactiviteit, zich afzonderen, onrustig zijn, extreem veel slapen, plotseling veel drinken, bijtgedrag en meer.

Het belang van communicatie met de dierenarts

Als je merkt dat er iets aan de hand is met jouw hond – of het nu fysiek of in gedrag is – is het nuttig om dit aan de dierenarts door te geven. Hij of zij ziet immers niet wat jij dagelijks ziet en jouw observaties zijn cruciaal om de juiste diagnose te kunnen stellen.

Weten wanneer jouw hond over zijn grenzen gaat

Het is altijd belangrijk om te weten wat jouw hond aankan en wanneer hij over zijn eigen grenzen gaat. Honden die dol zijn op een bal zullen niet tegen je zeggen: “Sorry baasje, vandaag doet mijn lijf een beetje pijn, haal die bal maar zelf.” Deze honden gaan door tot ze erbij neervallen. Is het dan verstandig om die bal te pakken als je hem die ochtend stram zag opstaan?
Honden die graag met andere honden spelen, zullen ook niet zomaar aangeven dat ze het rustiger aan willen doen. Maar misschien willen ze dat wel. Is het eerlijk om er dan een jonge, energieke hond tegenover te zetten?

Aanpassen aan de leeftijd van je hond

Is jouw hond inmiddels een dagje ouder aan het worden? Beweeg dan met hem mee en houd rekening met zijn veranderende fysieke mogelijkheden. Ze kunnen niet meer wat ze een paar jaar geleden konden, maar ooooh, wat zouden ze het nog graag willen! Daarom is het belangrijk om te weten wat jouw hond aankan. Een keer over een grens gaan is niet zo erg, maar maak er geen dagelijkse routine van.

Conclusie: Kijk, voel en luister naar je hond

Dus kijk, voel en luister naar jouw hond! Volg vooral je eigen gevoel, want vaak weet je zelf heel goed hoe het met je hond gaat. Jouw hond kan het niet vertellen, maar jij kan wel voor hem spreken.